Русско-азербайджанский словарь
Прил. 1. tutma (ürəkkeçmə) -i(-ı); припадочные явления tutma halları, ürəkkeçmə halları; 2. в знач. сущ. tutması olan, ürəkkeçməsi olan; палата для припадочных ürəkkeçməsi olanlara məxsus palata.
припадочный