Русско-азербайджанский словарь
М (мн. пристава) tar. pristav (1. çar Rusiyasında: kiçik nahiyənin polis idarəsi rəisi; 2. qədim Rusiyada: nəzarətçi, gözətçi); судебный пристав (inq. əv.) məhkəmə pristavı, məhkəmə icraçısı; думский пристав (inq. əv.) duma pristavı (Dövlət dumasında nizama baxan şəxs); участковый (частный) пристав dairə pristavı (inqilabdan əvvəlki Rusiyada: şəhər polis dairəsi rəisi).